دوره 1، شماره 4 - ( زمستان 1399 )                   جلد 1 شماره 4 صفحات 86-67 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- دانشیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
2- کارشناسی ارشد مخاطرات محیطی گرایش انسانی، دانشگاه تهران، تهران، ایران ، ahmadirankhah@ut.ac.ir
3- کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری گرایش آمایش شهری دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
چکیده:   (2026 مشاهده)
آسیب­پذیری اجتماعی مخلوق و آفریده روابط ساختاری گروه­ها و نیروهای جامعه دربرابر فشارهای مختلف طبیعت و تصمیمات و ظرفیت جامعه به منظور پاسخگویی و واکنش دربرابر مخاطرات محیطی است. جذب مهاجرین با منشاء جغرافیایی متفاوت یکی از مهمترین عوامل و فاکتور‌های موثر بر تنوع ساختار اجتماعی و تشدید حس لا مکانی درشهر کرج می­باشد. تحقیقات نشان می‌دهد در برخی از محدوده‌های شهرکرج مانند محله حصارک (منطقه 5و6) به علت ساختار کالبدی به ویژه مشخصه‌های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و حاشیه نشینی ساکنین، فرصت برای آسیب­های اجتماعی در مقایسه با سایر نقاط شهر بیشتر است. با توجه به اهمیت این موضوع تحقیق حاضر در پی ارائه­ی مدلی برای شاخص­های آسیب­ پذیری اجتماعی این محله است تا الگوی این شاخص­ها و تاثیر هریک ازآنها بر روی رضایتمندی یا عدم رضایتمندی ساکنین از محله مشخص شود. روش تحقیق به لحاظ ماهیت تحلیلی- اکتشافی بوده و حجم جامعه کل خانوارهای منطقه 5 و 6 شهر کرج و حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران 350 نفر محاسبه شد. داده‌های پژوهش از طریق فن پرسشگری به صورت تصادفی- احتمالی از محدوده مورد مطالعه جمع­آوری گشته و با استفاده از شبکه­عصبی مصنوعی وسیستم استنتاج­فازی انفیس به مدل سازی هوشمند(پایگاه قواعد) ومدل رگرسیون درختی جهت تخمین عوامل موثر برآسیب­پذیری پرداخته شد. مدل پیشنهادی در این تحقیق از چند بعد قابل توجه می­باشد؛ اول این که نتیجه آن، ارایه متدولوژی دراین زمینه است که با معماری خاص و بهره گیری از هوش محاسباتی و پایگاه دانش ارزیابی محیطی انجام شده است و نتیجه دیگر آن ایجاد یک پایگاه دانش براساس مجموعه ای ازمعیارها است که می­تواند به صورت هوشمند با توجه به شرایط محیط به ارزیابی وضعیت منطقه وهمچنین موارد مشابه بپردازد.
متن کامل [PDF 2096 kb]   (514 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: جغرافیای و برنامه ریزی شهری شهری
دریافت: 1400/1/19 | پذیرش: 1399/10/10

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.