دوره 5، شماره 1 - ( بهار 1403 )                   جلد 5 شماره 1 صفحات 0-0 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- دانشجوی دکتری گروه مدیریت، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران
2- عضو هیات علمی گروه مدیریت صنعتی، واحد فیروزکوه، دانشگاه آزاد اسلامی، فیروزکوه، ایران ، sheibat@yahoo.com
3- عضو هیات علمی گروه جغرافیا، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران
4- عضو هیات علمی گروه مدیریت، واحد چالوس، دانشگاه آزاد اسلامی، چالوس، ایران
5- عضو هیات علمی گروه فنی و مهندسی، واحد قزوین، دانشگاه آزاد اسلامی، قزوین، ایران.
چکیده:   (658 مشاهده)
هدف این پژوهش تدوین الگوی تطبیقی وفاداری گردشگری با تأکید بر هوشمند سازی است.،.روش پژوهش از نظر هدف کاربردی و از لحاظ روش شناسی توصیفی- تحلیلی می باشد. جامعه آماری پژوهش شامل گردشگران ایرانی و چینی و ۱۸ نفر از اساتید برجسته دانشگاهی و خبرگان انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده پرسشنامه محقق ساخته رضایتمندی گردشگری بود که پایایی پرسشنامه با استفاده از آلفای کرونباخ ۸۱/۰ می‌باشد. داده ها با استفاده از نرم‌افزار نت لوگو انجام‌شده است و ۵ مؤلفه که بیشترین تأثیرگذاری را برجذب توریسم دو کشور داشته بررسی گردید. بر اساس نظرات خبرگان در پاسخ به پرسشنامه‌های مربوطه، از بین عوامل تأثیرگذار، در پژوهش بر رضایتمندی گردشگران، روابط داخلی مؤلفه‌ها و زیر مؤلفه‌ها را با این نرم‌افزار سنجیده شد. در این پژوهش ابتدا پنج عامل با ابعاد بیان شده در مدل بر رضایت‌مندی مورد سنجش قرار گرفت، همچنین اثرات متقابل عوامل شناسایی گردید. همچنین جهت تطبیق وفاداری گردشگری با استفاده از نرم‌افزار عامل بنیان سناریوهای مختلف (بدبینانه، مطلوب و خوش‌بینانه) اجرا شد.  نتایج شبیه‌سازی نشان می‌دهد که هرچه سطح امکانات به روز ازجمله فناوری هوشمند، تسهیلات، آموزش نیروی انسانی و اعتدال سیاست سخت‌گیرانه دولت‌ها و سطح تبلیغات را بالا برده و توقعات گردشگر را به سطح اعتدال نزدیک نماییم منجر به انجام بیشترین سفرها بین دو کشور ایران و چین می‌گردد. بیشترین تأثیرگذاری متغیر هوشمند سازی که به‌صورت رویکردی نوین برای توسعه گردشگری و جذب گردشگران در کشورها بوده و ارائه خدمات باعث رضایت گردشگران و در نتیجه تداوم وفاداری گردشگری در آینده این صنعت ایفا می‌کند.
     
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: آینده پژوهی
دریافت: 1402/8/24 | پذیرش: 1402/10/5

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.