دوره 2، شماره 4 - ( زمستان 1400 )
جلد 2 شماره 4 صفحات 62-41 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
bahador M, behvandi S. Assessing the level of spatial justice and distribution of urban services in the region 4. JFCV 2022; 2 (4) : 3
URL: http://jvfc.ir/article-1-130-fa.html
URL: http://jvfc.ir/article-1-130-fa.html
بهادر محسن، بهوندی سارا. ارزیابی میزان تحقق عدالت فضایی و توزیع خدمات شهری در سطح منطقه 4. فصلنامه چشم انداز شهرهای آینده. 1400; 2 (4) :41-62
1- کارشناسی ارشد مهندسی برنامه ریزی حمل و نقل، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران، ایران ، mohsenbahador1978@gmail.com
2- دکترای جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه سمنان، سمنان، ایران،
2- دکترای جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه سمنان، سمنان، ایران،
چکیده: (1624 مشاهده)
چکیده
در برنامه‌ریزی شهری، توجه به عدالت فضایی به عنوان رویکرد اصلی در تحلیل توزیع خدمات شهری، ضرورتی اجتناب ناپذیر است. در پژوهش حاضر، میزان تحقق پذیری عدالت فضایی و نحوه توزیع خدمات شهری (کاربری‌های فضای سبز، مذهبی، فرهنگی، ورزشی، بهداشتی، درمانی و آموزشی) با استفاده از مدل خود همبستگی فضایی موران و در محیط GIS در سطح منطقه 4 مورد تحلیل قرار گرفت. نوع پژوهش از لحاظ هدف، کاربردی و روش تحقیق از نوع توصیفی، تحلیلی و کمی است. جهت انجام تحلیل، مساحت‌های هر یک از کاربری‌های خدمات شهری به تفکیک و همچنین لایه‌های کاربری‌های وضع موجود در منطقه 4 به عنوان ورودی مدل، مورد استفاده قرار گرفت. نتایج نشان می‌دهد در سطح اطمینان 95 درصد به دلیل قرارگیری مقادیرZ-score دو کاربری آموزشی و فضای سبز در منطقه 4 در خارج از محدوده 96/1+ و 96/1-، این دو کاربری از توزیع عدالت فضایی مناسبی برخوردار نیستند. کاربری آموزشی دچار کمبود سرانه و کاربری فضای سبز دارای مازاد سرانه می‌باشد و با وجود این مازاد سرانه به دلیل توزیع بسیار متمرکز این کاربری‌ها در برخی موقعیت‌ها، به دلیل توزیع ناعادلانه در سطح منطقه، بسیاری از محلات منطقه از کمبود کاربری فضای سبز رنج می‌برد. در مورد سایر کاربری‌های خدماتی با وجود تصادفی بودن الگوی کلی خود همبستگی فضایی موران، عارضه‌های هر یک از این کاربری‌ها به صورت محلی در پاره‌ای نقاط دارای تمرکز خوشه‌ای می‌باشند. به علاوه اینکه دارای کمبود سرانه نیز هستند. بر این اساس لازم است پس از بررسی پهنه‌های طرح تفصیلی، نسبت به بازنگری طرح تفصیلی اقدام نمود.
در برنامه‌ریزی شهری، توجه به عدالت فضایی به عنوان رویکرد اصلی در تحلیل توزیع خدمات شهری، ضرورتی اجتناب ناپذیر است. در پژوهش حاضر، میزان تحقق پذیری عدالت فضایی و نحوه توزیع خدمات شهری (کاربری‌های فضای سبز، مذهبی، فرهنگی، ورزشی، بهداشتی، درمانی و آموزشی) با استفاده از مدل خود همبستگی فضایی موران و در محیط GIS در سطح منطقه 4 مورد تحلیل قرار گرفت. نوع پژوهش از لحاظ هدف، کاربردی و روش تحقیق از نوع توصیفی، تحلیلی و کمی است. جهت انجام تحلیل، مساحت‌های هر یک از کاربری‌های خدمات شهری به تفکیک و همچنین لایه‌های کاربری‌های وضع موجود در منطقه 4 به عنوان ورودی مدل، مورد استفاده قرار گرفت. نتایج نشان می‌دهد در سطح اطمینان 95 درصد به دلیل قرارگیری مقادیرZ-score دو کاربری آموزشی و فضای سبز در منطقه 4 در خارج از محدوده 96/1+ و 96/1-، این دو کاربری از توزیع عدالت فضایی مناسبی برخوردار نیستند. کاربری آموزشی دچار کمبود سرانه و کاربری فضای سبز دارای مازاد سرانه می‌باشد و با وجود این مازاد سرانه به دلیل توزیع بسیار متمرکز این کاربری‌ها در برخی موقعیت‌ها، به دلیل توزیع ناعادلانه در سطح منطقه، بسیاری از محلات منطقه از کمبود کاربری فضای سبز رنج می‌برد. در مورد سایر کاربری‌های خدماتی با وجود تصادفی بودن الگوی کلی خود همبستگی فضایی موران، عارضه‌های هر یک از این کاربری‌ها به صورت محلی در پاره‌ای نقاط دارای تمرکز خوشه‌ای می‌باشند. به علاوه اینکه دارای کمبود سرانه نیز هستند. بر این اساس لازم است پس از بررسی پهنه‌های طرح تفصیلی، نسبت به بازنگری طرح تفصیلی اقدام نمود.
شماره‌ی مقاله: 3
نوع مطالعه: كاربردي |
موضوع مقاله:
جغرافیای و برنامه ریزی شهری شهری
دریافت: 1400/11/30 | پذیرش: 1401/1/7
دریافت: 1400/11/30 | پذیرش: 1401/1/7
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
