دوره 6، شماره 2 - ( تابستان 1404 )
جلد 6 شماره 2 صفحات 0-0 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
soleymani A, moghiseh B, nematollahi E, ghalambordezfooly R. Key drivers in designing educational spaces for future elementary schools. JFCV 2025; 6 (2) : 9
URL: http://jvfc.ir/article-1-427-fa.html
URL: http://jvfc.ir/article-1-427-fa.html
سلیمانی علی، مقیسه بهاره، نعمت الهی احسان، قلمبردزفولی راما. پیشران‌های مؤثر بر طراحی فضاهای آموزشی مدارس ابتدایی آینده. فصلنامه چشم انداز شهرهای آینده. 1404; 6 (2)
1- دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم وفناوری پردیس
2- دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم وفناوری پردیس ،rama.ghalambor@iau.ac.ir
2- دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم وفناوری پردیس ،
چکیده: (1560 مشاهده)
با تغییرات فناوری، عملکردها و فرم‌ها در طراحی فضاهای آموزشی دچار تغییرات معنادار شده و به‌عنوان یکی از چالش‌های آینده، مطابقت معماری این فضاها با نیازهای آموزشی نسل آتی را طلب می‌کند. این پژوهش به‌عنوان هدف اصلی خود، شناسایی پیشران‌های مؤثر بر طراحی فضاهای آموزشی مدارس ابتدایی آینده را مدنظر دارد. روش این پژوهش از نوع آینده‌پژوهی کیفی و در این چارچوب از نوع توصیفی - تحلیلی و از لحاظ هدف در دسته پژوهش‌های کاربردی است. با استفاده از روش کتابخانه‌ای، عوامل تأثیرگذار شناسایی و دسته‌بندی شدند. سپس دو مرحله پیمایش با استفاده از پرسش‌نامه و تشکیل پنل نخبگان انجام شد؛ در مرحله نخست، معلمان ابتدایی به‌عنوان متخصصان آموزش در مورد تغییرات احتمالی و عملکردهای موردنیاز آینده اظهارنظر کردند. در مرحله دوم، خبرگان معماری با تکمیل ماتریس اثر متقابل به تحلیل روابط عوامل پرداختند. تحلیل داده‌ها نیز با نرم‌افزار میک‌مک انجام شد. نتایج نشان داد که پیشران‌های مؤثر در معماری آینده فضاهای مذکور شامل ادغام با عناصر فرهنگی - هویتی ایرانی، طراحی یکپارچه با طبیعت، هندسه پیچیده و غیرمنتظم، نمای دیجیتال و مدولار، استفاده از بام و تراس، پلان ماژولار و انعطاف‌پذیر و عملکردهایی چون فضاهای حمایتی و مراقبتی است. تحلیل پیشران‌ها نشان می‌دهد که طراحی مدارس آینده باید با تأکید بر اصولی همچون استفاده از عناصر هویت ملی و فرهنگی ایرانی (معماری زمینه‌گرا)، ارتباط با طبیعت (معماری بیوفیلیک)، انعطاف‌پذیری فرمی و عملکردی و نوآوری در طراحی از طریق معماری تکرارپذیر و غیرمنتظم (طراحی پارامتریک) و تلفیق با فناوری روز طراحی گردند.
شماره‌ی مقاله: 9
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
