دوره 3، شماره 4 - ( زمستان 1401 )
جلد 3 شماره 4 صفحات 41-17 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Banaeian Mofrad M, Toghyani S, Saberi H. Identification of drivers effective on the realization of strategic planning in the urban planning structure(case study of Isfahan city). JFCV 2023; 3 (4) :17-41
URL: http://jvfc.ir/article-1-210-fa.html
URL: http://jvfc.ir/article-1-210-fa.html
بناییان مفرد محمد، طغیانی شیرین، صابری حمید. شناسایی پیشران های تحقق برنامه ریزی راهبردی در ساختار برنامه ریزی شهری( مطالعه موردی شهر اصفهان). فصلنامه چشم انداز شهرهای آینده. 1401; 3 (4) :17-41
1- گروه شهرسازی،دانشکده هنر و معماری، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد،ایران
2- گروه شهرسازی، دانشکده هنر و معماری، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران. ، Toghyani.shirin@gmail.com
3- گروه جغرافیا، مرکز تحقیقات گردشگری ، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد،ایران
2- گروه شهرسازی، دانشکده هنر و معماری، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران. ، Toghyani.shirin@gmail.com
3- گروه جغرافیا، مرکز تحقیقات گردشگری ، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد،ایران
چکیده: (523 مشاهده)
امروزه ضرورت بررسی آینده در چارچوب مدلهای آیندهپژوهی و با رویکرد برنامهریزی راهبردی دارای اهمیت بسیاری میباشد. مقاله حاضر از نظر ماهیت هدف کاربردی و از لحاظ روش تحقیق توصیفی-تحلیلی در راستای هدف شناخت و تحلیل پیشرانهای تبیینکننده برنامهریزی راهبردی در شهر اصفهان میباشد. که از روش اسنادی و دلفی هدفمند جهت شناسایی شاخصهای مفهومی استفاده شد. حجم نمونه کارشناسان و متخصصان مرتبط با موضوع پژوهش(30نفر)میباشند، که از بین 100 نفر متخصصین و مدیران شهری و اساتید دانشگاه(جامعه آماری) انتخاب شدند. پژوهش حاضر با بهرهگیری از تکنیک تحلیل اثرات متقاطع که یکی از روشهای متداول و مورد پذیرش آیندهنگاری است و با استفاده از برنامه Micmac به تحلیل مؤلفههای برنامهریزی راهبردی شهر اصفهان پرداخته است. بدین منظور ابتدا با مطالعه اسناد فرادست تمامی عوامل دخیل در برنامهریزی راهبردی مورد تحلیل و بررسی قرار گرفت و با استفاده از روش دلفی 39 مؤلفه در 4 حوزه(کالبدی، فرهنگی-اجتماعی، نهادی-مدیریتی، ساختاری-فرایندی) به عنوان شاخصهای برنامهریزی راهبردی استخراج شد. از میان 39 عامل یاد شده، پس از بررسی چگونگی و میزان اثر گذاری این عوامل بر یکدیگر بر وضعیت آینده شهر اصفهان با روشهای مستقیم و غیر مستقیم، 10عامل کلیدی که بیشترین نقش را در وضعیت آینده برنامهریزی راهبردی شهر اصفهان دارند، انتخاب شدند. نتایج نشان میدهد، ارزیابی و کاربست برنامهریزی راهبردی در شهر اصفهان نیازمند به دید جامع و چند جانبه است. چرا که تحقق برنامهریزی راهبردی در این شهر با ارتباط ساختاری قوی در بین این پیشرانها مرتبط است.
شماره‌ی مقاله: 2
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
