1- گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
2- گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران ، srostaei@gmail.com
2- گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران ، srostaei@gmail.com
چکیده: (653 مشاهده)
در عصر حاضر، حمل و نقل به عنوان یکی از مؤلفه های بسیار تاثیرگذار تمامی زوایای زندگی شهری را در برگرفته است، به عنوان یکی از ابزارهای بسیار مهم توسعه نقش و جایگاه خاصی یافته است. پژوهش حاضر به لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ ماهیت و روش تحلیلی-اکتشافی است. جهت گردآوری دادهها از پرسشنامه و تکنیک دلفی و مطالعات اسنادی-کتابخانهای بهرهگیری شده است. یافتههای پژوهش نشان داد از میان 20 عامل اصلی تأثیرگذار بر پایداری اجتماعی حمل و نقل شهری، شهر اصفهان، 12متغیر به عنوان کلیدی و تأثیرگذار شناخته شده اند. که این متغیرها بیشترین تأثیرگذاری و کمترین تأثیرپذیری را بر آینده توسعه پایداری اجتماعی حمل ونقل شهری دارند و شامل عوامل حمایت از رفت وآمد زنان و کودکان، وجود آیین نامه های حمایتی از ایمنی اجتماعی و زیرساختها، قابلیت تأمین برای افراد معلول، حمایت از امنیت و ایمنی اقشار ناتوان و دسترسی برابر به منابع، حمایت از ارتقا و بهبود کیفیت زندگی اجتماعی، قابلیت تأمین برای اقشار کمدرآمد، دسترسی اقشار جامعه به خدمات بیمه مالی و جانی، قابلیت حمایت از امنیت و ایمنی اجتماعی، حمایت از کاهش آلایندهها، حمایت و تشویق بهره گیری از حملونقل عمومی، حمایت از اشتغال می باشند. نتایج پژوهش بیانگر آن است که با توجه به تأثیرگذاری بالای نقش عوامل حمایت از رفتوآمد زنان و کودکان، وجود آییننامههای حمایتی از ایمنی اجتماعی و زیرساختها اتخاذ سیاستهای منطقی در خصوص پایداری اجتماعی حمل و نقل شهری توسط مسئولین شهر اصفهان، میتواند جهات موفقیت و یا شکست شاخصهای پایدار اجتماعی حمل و نقل شهری، شهر اصفهان را مشخص نماید. در خاتمه برای بهبود وضع موجود راهکارهای ارائه شده که نیازمند توجه جدی مدیران و برنامه ریزان شهری می باشد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
جغرافیای و برنامه ریزی شهری شهری
دریافت: 1402/4/23 | پذیرش: 1402/11/8
دریافت: 1402/4/23 | پذیرش: 1402/11/8
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
