1- دانشجوی دکترای جغرافیا و برنامه ریزی شهری، واحدتبریز ،دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران.
2- استادیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، واحدتبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران ، hahmadzadehgis@gmail.com
3- استادیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، واحدتبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران
2- استادیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، واحدتبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران ، hahmadzadehgis@gmail.com
3- استادیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، واحدتبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران
چکیده: (294 مشاهده)
به دنبال رشد شتابان شهرنشینی، توسعه و گسترش شهرها، مراکز شهری و بافتهای کهن دچار تغییرات کالبدی-فضایی و درنتیجه نارساییهای اجتماعی-اقتصادی فراوانی شدهاند. رویکردهای زیادی تاکنون به‌منظور رویارویی با این بافتها در نظر گرفته‌شده و در سیر تکاملی خود از بازسازی شهری تا بازآفرینی شهری مطرح‌شده‌اند. در این راستا، رویکرد بازآفرینی محلهمحور در یک طبقه‌بندی از بازآفرینی شهری قرار می‌گیرد که اشکال جدید مداخله و مشارکت اجتماعات محلی در بازآفرینی شهری را برای عصر جدیدی که روش‌های سنتی منجر به شکست شدهاند مطرح می‌کند و پتانسیل‌هایی برای ارائه ظرفیت‌های باارزش و ارائه دانش محلی و مردمی دارد. . بدین منظور در این پژوهش سعی گردیده است که به‌صورت سیستمی و نظاممند پیشرانهای کلیدی مؤثر بر بازآفرینی بافت فرسوده محله شمس‌آباد تبریز با تأکید بر رویکرد محلهمحوری، شناسایی و تحلیل شوند. روش تحقیق در مطالعه‌ی حاضر آمیخته (کمی-کیفی) با ماهیت تحلیلی-اکتشافی میباشد .در این پژوهش ابتدا با تکنیک پویش محیطی و دلفی، 44 پیشران اولیه در سه حوزه مختلف استخراج‌شده و سپس با استفاده از روش دلفی مدیران، ماتریس اثرات متقاطع مؤلفه‌ها تشکیل گردیده است. در مرحله بعدی از طریق نرمافزار میکمک نسبت به تحلیل ماتریس اقدام شده است. با توجه به امتیاز بالای اثرگذاری مستقیم و غیرمستقیم عوامل، ده عامل اصلی بهعنوان پیشرانهای کلیدی مؤثر بر بازآفرینی بافت فرسوده محله شمس‌آباد تبریز با تأکید بر رویکرد محلهمحوری مورد شناسایی قرار گرفتند. همچنین بر اساس نتایج حاصل از ماتریس اثرگذاری عوام ، متغیرهای بخش اجتماعی با کسب بالاترین امتیاز، بیشترین تأثیر را در راستای بازآفرینی با رویکرد محلهمحوری در محدوده موردمطالعه داشته‌اند.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
