Mehrabi S, Saeidi rezvani N, Zyari K. Formulating Eco-City Strategies with Emphasis on Environmental and Social Potentials: A Case Study of Gerash City. JFCV 2025; 5 (4) : 10
URL:
http://jvfc.ir/article-1-419-fa.html
مهرابی سلمان، سعیدی رضوانی نوید، زیاری کرامت الله. تدوین راهبردهای بومشهر با تأکید بر پتانسیلهای محیطی و اجتماعی مطالعه موردی شهرگراش. فصلنامه چشم انداز شهرهای آینده. 1403; 5 (4) :173-193
URL: http://jvfc.ir/article-1-419-fa.html
1- گروه شهرسازی، واحد قزوین، دانشگاه آزاد اسلامی، قزوین، ایران
2- استادیار گروه شهرسازی، واحد قزوین، دانشگاه آزاد اسلامی، قزوین، ایران ، navidsaeidirezvani@yahoo.com
3- استاد گروه جغرافیای انسانی و برنامه ریزی، دانشکده جغرافیا، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
چکیده: (576 مشاهده)
رویکرد "بومشهر" به عنوان الگویی نوین برای دستیابی به توسعه پایدار شهری مطرح گردیده است. هدف این پژوهش، بررسی و تدوین راهبردهای ایجاد بومشهر در شهر گراش با تأکید بر ظرفیت های محیطی و اجتماعی آن است. این پژوهش با روش توصیفی-تحلیلی و با بهرهگیری از مطالعات اسنادی و پیمایشی انجام شده است. دادههای مورد نیاز از طریق ۳۸۰ پرسشنامه برای شهروندان و ۳۰ پرسشنامه برای متخصصان گردآوری شد. تحلیل دادهها با استفاده از آزمون تی تست و تحلیل عاملی در نرمافزار SPSS صورت پذیرفت. در ادامه راهبردهایی برای ایجاد بومشهر در گراش متناسب با شرایط بومی آن تدوین گردید. نتایج نشان داد که اگرچه آگاهی شهروندان گراش از مفهوم بومشهر در سطح متوسطی قرار دارد، اما پتانسیلهای محیطی و برخی ویژگیهای اجتماعی این شهر زمینهساز تحقق رویکرد بومشهری است. همچنین، بازشناسی و احیای الگوهای سنتی معماری و شهرسازی گراش میتواند در تلفیق با اصول بومشهری نقش موثری ایفا کند. تحلیلهای آماری نشان داد که تفاوت معناداری بین میزان آگاهی گروههای سنی و جنسیتی مختلف شهروندان گراش نسبت به مفهوم بومشهر وجود دارد. بررسیهای عاملی نیز مهمترین شاخصهای قابل تحقق بومشهر در گراش را در ابعاد مختلف شناسایی کرد. از مجموع ۲۰ عامل، ۶ عامل شامل "پایداری و توسعه بومشهرها، مدیریت و فناوری در توسعه بومشهرها، مشارکت و مدیریت پایدار در بومشهرها، پایداری اقتصادی و اجتماعی در بومشهرها، پایداری محیطی در بومشهرها، نظارت بر اجرای بومشهرها" شناسایی و تبیین شدند که نیازمند توجه ویژه در این زمینه هستند. در مجموع، نتایج این پژوهش نشان داد که با توجه به پتانسیلهای محیطی و برخی ظرفیتهای اجتماعی موجود در شهر گراش، امکان تبدیل این شهر به یک بومشهر پایدار وجود دارد. اتخاذ رویکرد بومشهری در گراش میتواند گامی مؤثر در جهت حفظ محیط زیست، احیای باغات و اراضی کشاورزی، کنترل آلودگیها، مدیریت بهینه منابع و در نهایت ارتقای کیفیت زندگی شهروندان و دستیابی به توسعه پایدار شهری باشد.
شمارهی مقاله: 10
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
معماری و شهرسازی دریافت: 1403/9/3 | پذیرش: 1403/12/2