شهر چمستان ظرفیت بالایی برای گردشگری پایدار دارد. برای جلوگیری از پیامدهای نامطلوب گردشگری، ارائه راهکارهای آینده‌نگرانه با تکیه بر توانمندسازی جامعه محلی و استفاده صحیح از منابع طبیعی ضروری است. این پژوهش در سال 1403 با روش توصیفی-تحلیلی و رویکرد ترکیبی، شاخص‌های توانمندسازی جوامع شهری با تاکید بر توان‌های طبیعی در راستای توسعه گردشگری پایدار چمستان را با رویکردی آینده‌نگرانه بررسی کرده‌است. جامعه آماری، ساکنین شهر چمستان که به نوعی در فعالیت‌های مرتبط با گردشگری یا بهره‌برداری از منابع طبیعی مشارکت دارند بود. نمونه‌ای با تعداد 400 نفر از ساکنین شهر چمستان به‌صورت تصادفی انتخاب و به عنوان نماینده جامعه محلی بررسی شد. برای جمع‌آوری داده‌ها، از رویکرد توصیفی تحلیلی و ابزار پرسشنامه استفاده شد. پرسشنامه شامل 12 شاخص اصلی و زیرشاخص‌های مربوطه بود که پس از تأیید 42 نفر از خبرگان حوزه گردشگری و مدیریت شهری، به مرحله اجرا درآمد. به منظور تحلیل داده‌ها، از تکنیک دیمتل فازی برای بررسی روابط متقابل میان شاخص‌ها و ارزیابی تأثیرات آن‌ها استفاده شد. یافته‌ها نشان داد که شاخص «دسترسی به منابع طبیعی» با میانگین امتیاز 7/4 و «اشتغال‌زایی» با میانگین امتیاز 6/4 به ترتیب به‌عنوان اولویت‌های نخست و دوم شناخته شدند. همچنین، تحلیل ورودی و خروجی به کمک دیمتل فازی حاکی از آن بود که شاخص «فرهنگ و هویت بومی» با نسبت ورودی به خروجی 06/1 در صدر اولویت‌ها قرار دارد. این تحقیق نشان‌دهنده اهمیت توجه به توان‌های طبیعی و مشارکت مردم در فرآیند توسعه گردشگری به‌منظور بهبود کیفیت زندگی محلی و دستیابی به توسعه پایدار است.